Σήμερα γιορτάζουμε όλοι εμείς οι Δωδεκανήσιοι την 74η επέτειο της ενσωμάτωσης της Δωδεκανήσου με την Ελλάδα. Μετά από περισσότερο από έξι αιώνες κατοχής από τους Ιππότες του Τάγματος του Αγίου Ιωάννη, των Ιεροσολυμιτών, τους Τούρκους και τους Ιταλούς, η Ελληνική σημαία υψώθηκε σε κάθε νησί της Δωδεκανήσου την 31η Μαρτίου 1947.  Η Δωδεκάνησος απελευθερώθηκε! Ο Έλληνας στρατιωτικός διοικητής, αντιναύαρχος, Περικλής Ιωαννίδης, μπροστά στο δημαρχείο της Ρόδου, διαβάζει την προκήρυξη:
«Έχων υπ’ όψιν την απόφασιν των Συμμάχων όπως παραδώσουν την διοίκησιν της Δωδεκανήσου, προκηρύσσω, αναλαμβάνω από της 12ης ώρας σήμερον την στρατιωτικήν διοίκησιν της Δωδεκανήσου».
Για να φθάσουμε στην ημέρα αυτή μια αλυσίδα γεγονότων προηγήθηκαν. Πρώτα η Ιταλική ανακωχή του 1943, και στη συνέχεια η παράδοση των νησιών από τους Γερμανούς στα συμμαχικά στρατεύματα στις 8 Μαΐου 1945. Την  10η Φεβρουαρίου 1947 υπογράφεται στο Παρίσι η Συνθήκη Ειρήνης μεταξύ των Συμμάχων και συνασπισμένων δυνάμεων (μεταξύ αυτών και της Ελλάδας), και της Ιταλίας, όπου αναγνωρίστηκαν έμπρακτα οι βαριές θυσίες των Δωδεκανησίων και η Ελλάδα αποκτά νομικό τίτλο κυριαρχίας στα νησιά. Η επίσημη απελευθέρωση και ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου με την Ελλάδα πραγματοποιήθηκε με τη δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως του ν. 518 της 9ης Ιανουαρίου 1948 περί «προσαρτήσεως της Δωδεκανήσου στην Ελλάδα» με τον οποίο ορίζεται ότι: «Αι νήσοι της Δωδεκανήσου, Αστυπάλαια, Ρόδος, Χάλκη, Κάρπαθος, Κάσος, Τήλος, Νίσυρος, Κάλυμνος, Λέρος, Πάτμος, Λειψοί, Σύμη, Κως και Καστελλόριζο, ως και οι παρακείμεναι νησίδες, είναι προσηρτημέναι εις το Ελληνικόν κράτος», με συμβολική ημερομηνία έναρξης την 28η Οκτωβρίου του 1947. Με το νόμο αυτό επικυρώνεται η ένωση της Δωδεκανήσου με τον εθνικό κορμό της Ελλάδας. Ο νόμος αυτός θεωρείται ως η ληξιαρχική πράξη της ένωσης της Δωδεκανήσου με την Ελλάδα.
Η επίσημη ενσωμάτωση έγινε την 7η Μαρτίου του 1948, και οφείλεται στο γεγονός ότι ο τότε βασιλιάς Γεώργιος Γκλύξμπουργκ ήταν σοβαρά άρρωστος και όλοι περίμεναν το τέλος του. Λόγω της βαριάς του ασθένειας δεν θα ήταν δυνατόν να παρευρεθεί στην τελετή της απελευθέρωσης της Δωδεκανήσου,  κάτι που δεν ήταν αποδεκτό από το καθεστώς της περιόδου εκείνης. Την 7η του Μάρτη 1948 παραβρέθηκε στη Ρόδο ο επόμενος στον θρόνο Παύλος (που διαδέχτηκε  τον αδελφό του Γεώργιο ο οποίος είχε πεθάνει την 1η Απριλίου του 1947) με τη σύζυγο του Φρειδερίκη, και τα παιδιά του.
Σήμερα τιμούμε την επέτειο της Ενσωμάτωσης της Δωδεκανήσου με την Ελλάδα και τιμούμε όλους τους προγόνους μας που αγωνίστηκαν για να φθάσουμε στη μέρα αυτή. Όμως, η αναφορά στους αγώνες των προγόνων μας δεν πρέπει να μείνει στις ετήσιες εκδηλώσεις αλλά να διδαχθούμε, αυτοί οι αγώνες να μας ωθήσουν στη συλλογική προσπάθεια για το καλό της πατρίδας μας και για το καλύτερο μέλλον των επερχόμενων γενεών. Σήμερα παρά το γεγονός ότι έχουν περάσει 74 χρόνια απο την απελευθέρωση μας, πολλά νησιά, ιδιαίτερα τα μικρά νησιά, έχουν έλλειψη βασικών υποδομών και αυτό έχει τεράστια επίπτωση στην ποιότητα ζωής των κατοίκων. Στη Νίσυρο φθάσαμε στο 2022 να εγκαθιστούμε τις βασικές υποδομές ύδρευσης και αποχέτευσης, βιολογικού καθαρισμού, του λιμανιού, των Ιαματικών Λουτρών, της οδοποιϊας, μετά από αγώνα πέντε ετών. Αυτό συμβαίνει παρά το γεγονός ότι βρισκόμαστε στην άκρη της Ελλάδας μας, αποτελούμε τα σύνορα της Ευρώπης και θα έπρεπε να υπάρχει μια ιδιαίτερη αντιμετώπιση από την πολιτεία.
Η καλυτέρευση της ζωής των κατοίκων όλων των νησιών μας αποτελεί την καλύτερη αμυντική πολιτική για την ασφάλεια της πατρίδας μας.  

7η Μαρτίου 2022
Χριστοφής Κορωναίος
Δήμαρχος Νισύρου